เครดิต: ข่าวสด 11 ส.ค. 2555
เสาร์สบายๆ ขอนำเรื่อง"คนธรรมดาที่ไม่ธรรมด า" จากเด็กบ้านนอก จนมาเป็นเจ้าของแฟรนไชส์ร้านบะห มี่ที่ใหญ่ที่สุดในเมืองไทย ผมกำลังพูดถึง"พันธุ์รบ กำลา"เด็กบ้านนอกจากร้อยเอ็ดฐาน ะยากจนจบป.4 อายุ 12 ขวบต้องหอบกระเป๋าเข้ากรุงเทพฯท ำงานโรงกลึง เป็นเด็กทำงานบ้าน กระทั่งไปเกณฑ์ทหารไม่น่าเชื่อว ่าชีวิตทหารเกณฑ์ได้"จุดประกายค วาม
คิดธุรกิจ" ให้เขา จากเงินเดือน 300 บาท เบี้ยเลี้ยงวันละ 8 บาท
รวมทั้งเดือน 580 บาท เขาปล่อยกู้ให้เพื่อนยืม 80 บาทแต่ต้องคืน 100 บาททุก
10 วันต้องคืนให้ครบ ใน 1 เดือนเงินหมุน 3 รอบช่วงนั้นจึงมีเงินเก็บ 4-5
หมื่นบาท
ชีวิตเปลี่ยนตอนที่น้องชายมีอาช ีพขับรถส่งลูกชิ้นโกฮับชวนขายก๋ วยเตี๋ยวรายได้ 7 พันบาทต่อคืน ตกเดือนละ 2 แสนกว่าบาท เขาบอกว่าเคล็ดลับอยู่ที่"ทำเล" แต่ที่สำคัญต้องสะอาด รู้จักการเทกแคร์ การพูดจา และรสชาติ ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ลูกค้าต้อง การ
แต่รายได้ขนาดนี้ก็ยังสู้น้องชา ยอีกคนที่ขายบะหมี่เกี๊ยวไม่ได้ จึงอยากมาขายเมื่อติดต่อเถ้าแก่ กลับโดนปฏิเสธอ้างว่าไม่มีรถไปส ่งบะหมี่ให้ เขาจึงใช้น้องชายเป็นทางผ่านรับ บะหมี่ หลังจากนั้นเขาขับรถจากปทุมฯมาร ับบะหมี่จากน้องชายที่รังสิตอีก ต่อหนึ่ง ทำให้ฝังใจว่าถ้าเขาทำเอง"เขาจะ ส่งบะหมี่ไปทั่วเมืองไทย"
เขาคิดว่าสักวันต้องเป็นเถ้าแก่ ที่สำคัญบะหมี่ที่เขาทำจะต้องดี ที่สุด จึงมุมานะศึกษาหาความรู้ เก็บข้อมูลการทำบะหมี่แล้วให้ลู กค้าทดลองกิน คอยถามลูกค้าตลอดว่าเป็นอย่างไร แล้วมาปรับปรุงจนถูกใจ
1 ปีแรกเขารวบรวมเงินได้ 2 แสนบาทตัดสินใจซื้อรถขับกลับบ้า นเกิดคนในหมู่บ้านฮือฮากันใหญ่ ถามไปทำอะไรมาถึงรวย เขาบอกว่า"ขายบะหมี่" ทำให้บอกต่อๆ กันและรับบะหมี่จากพันธุ์รบไปขา ย เขาไม่ใช่แค่ผลิตและขายแล้วจบ แต่เขายังเซอร์วิสด้วยการหาทำเล หาบ้านเช่าให้ สอนอบหมูแดง ลวกบะหมี่ จ่ายตลาด ครบวงจรลูกค้าบอกต่อกันเรื่อยๆ นี่คือ กลยุทธ์การตลาดที่ฮาร์วาร์ดไม่ไ ด้สอน
เมื่อทุกอย่างลงตัวเขาคิดว่าต้อ งมี"แบรนด์" ของตัวเองในที่สุดมาลงตัวที่"ชา ยสี่บะหมี่เกี๊ยว" โดยไม่ตั้งใจสื่อความหมายอะไรแต ่มี
หลักว่า"คนเห็นต้องสะดุดตา จำชื่อได้" คำนวณจากรถเข็นแล้วไม่ควรเกิน 4
พยางค์ สุดท้ายมาจบที่"ชายสี่" เพราะสอดคล้องกับคำว่า"บะหมี่เก ี๊ยว" ไม่เจตนาให้พ้องกับพี่น้องผู้ชา ย 4 คนแม้แต่น้อย
นี่แหละตัวตนและ "ปริศนา"ชายสี่บะหมี่เกี๊ยว
ชีวิตเปลี่ยนตอนที่น้องชายมีอาช
แต่รายได้ขนาดนี้ก็ยังสู้น้องชา
เขาคิดว่าสักวันต้องเป็นเถ้าแก่
1 ปีแรกเขารวบรวมเงินได้ 2 แสนบาทตัดสินใจซื้อรถขับกลับบ้า
เมื่อทุกอย่างลงตัวเขาคิดว่าต้อ
นี่แหละตัวตนและ "ปริศนา"ชายสี่บะหมี่เกี๊ยว
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น