กรอบแผนพัฒนาระบบบริการสุขภาพ

กระทรวงสาธารณสุขมีหน้าที่ดูแลสุขภาพของประชาชนทั้งด้านการส่งเสริม การป้องกันโรค การรักษา การฟื้นฟูสุขภาพ ดังนั้นกระทรวงสาธารณสุขจึงมีการแบ่งระบบบริการสุขภาพ เป็น 3 ระดับ ...ได้แก่..ปฐมภูมิ..ทุติยภูมิ...ตติยภูมิ แต่ละระดับมีบทบาทหน้าที่ต่างกัน...แต่เชื่อมโยงด้วยระบบ referral System...เพื่อให้การบริการมีประสิทธิภาพ
การจัดสรรทรัพยากรโดยขาดการวางแผนก่อให้เกิดปัญหาต่างๆเช่น ปัญหาด้านประสิทธิภาพ..คุณภาพ..ความเป็นธรรมในการเข้าถึงบริการ
ดังนั้น การพัฒนาระบบบริการสุข...ต้องปรับเปลี่ยนแนวคิดพื้นฐาน...มุมมองต่อปัญหาเพื่อตอบสนองความเปลี่ยนแปลง..ของสังคม...ของประชาชน...ได้ทันท่วงที

เพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าว ในปี 2553 – 2554 สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข...จึงได้แต่งตั้งคณะกรรมการอำนวยการพัฒนาระบบบริการสุขภาพ....เพื่อพิจารณากรอบแนวทางการพัฒนาระบบบริการสุขภาพ...ซึ่งสรุปสาระสำคัญได้ดังนี้

1.ใช้หลักการ “เครือข่ายบริการที่ไร้รอยต่อ”...คือต้องเชื่อมโยงทั้ง..ปฐมภูมิ..ทุติยภูมิ..ตติภูมิ
โดยไม่มีเส้นแบ่งการปกครองมาขวางกั้น....กล่าวคือให้พิจารณาตามสภาพจริงของการคมนาคม

2.ทุกจังหวัดต้องมี “เครือข่ายบริการระดับจังหวัด” ...อย่างน้อย 1 เครือข่าย
กล่าวคือ โรงพยาบาลทั่วไปรับผิดชอบการบริหารจัดการ...โรงพยาบาลทุติยภูมิและเครือข่ายปฐมภูมิ

3.จัดให้มี “ระดับโรงพยาบาลรับผู้ป่วยส่งต่อ” เพื่อหลีกเลี่ยงการลงทุนที่ซ้ำซ้อน...และขจัดสภาพการแข่งขัน
โดยแบ่งเป็น 3 ระดับดังนี้
3.1โรงพยาบาลรับผู้ป่วยส่งต่อระดับต้น...รับผู้ป่วยจากเครือข่ายปฐมภูมิ
3.2โรงพยาบาลรับผู้ป่วยส่งต่อระดับกลาง...รับผู้ป่วยจากเครือข่ายบริการทุติยภูมิ
3.3โรงพยาบาลรับผู้ป่วยส่งต่อระดับสูง...รับผู้ป่วยจากโรงพยาบาลตติยภูมิ
แบ่งเป็น 2 ระดับ คือ
1.โรงพยาบาลทั่วไป
2.โรงพยาบาลศูนย์

ทั้งหมดก็เป็นเพียงการสรุปกรอบแนวคิดการจัดทำแผนพัฒนาระบบบริการสุขภาพ...ที่ผมสรุปเองจากการอ่านเพียง 1 รอบเท่านั้นครับ...หากมีข้อผิดพลาดประการใดก็ขอโทษ..ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย