ชีวิตบัดซด

เริ่มต้นชีวิตนักวิชาการสาธารณสุขของผมเริ่มเมื่อปี 2549 .....
หลังจากเรียนจบผมได้รับเลือกให้เป็นนักวิชาการสาธารณสุข..ประจำโรงพยาบาลชุมชน
ด้วยความที่นักวิชาการสาธารณสุข...ต้องเรียนSWOT…ต้องวิเคราะห์...จุดอ่อน....จุดแข็ง
พบว่าจุดอ่อนผมเอง...ภาษาอังกฤษ...ผมหาทางพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ...
ผมค้นหา...หนทาง..วิธีการ...ที่จะทำให้ตัวเองเก่งภาษาอังกฤษ
แต่ผมลืม...ลืมกำหนดเป้าหมาย...ที่ชัดเจน...และท้าทาย

ปัจจุบัน...ทักษะด้านภาษาพัฒนาขึ้น...นิดเดียว...เท่าหางอึ่ง
ผมใฝ่ฝัน...ทะเยอทะยาน...อยากเก่งภาษาอังกฤษ...
ผมค้นหา..GOOGLE…ให้ดูหนังเสียงในฟิล์ม...ดูทุกวัน
แต่ผมไม่ได้ทำตามหรอกครับ....ผมทำไรบ้างผมก็จำไม่ได้...แต่ภาษาอังกฤษผมพัฒนานิดเดียว

ผ่านมาเร็วเหมือนโกหก...ปีนี้ย่างปีที่ 6 ของชีวิตนักวิชาการสาธารณสุข...
ชีวิตผมเปลี่ยนไป....เย็น...เล่นไฮโล...ดึกกินเหล้า...ตี 3...กินเนื้อ
ชีวิตวนเวียน...อยู่กับการพนัน...สุรา...แต่ขาดนารี...

ผมตั้งใจจะเลิกให้ได้...จวบจนวันนี้ก็ยังเลิกไม่ได้...ชีวิตโหยหา..สุราและไฮโล…
แฟนไม่มียังไม่พอ...รถก็ยังไม่มี...เงินทองก็ไม่มีเก็บ..
ผมจึงต้องหาวิธีการ...ที่จะหลุดพ้น...วรจรอุบาทให้ได้
ว่ากันว่าวิธีที่จะประสบความสำเร็จได้เร็ว...ไม่ว่าจะเรื่องใด...
เราต้องไปหาคนที่เขาสำเร็จ...แล้วเดินตามเขา...
จากการสังเกตหลายๆๆคน...หลายๆๆท่าน..เพื่อนฝูงที่ประสบความสำเร็จ..หลายคนใช้วิธี...บนบานสารกล่าว